өрмек — тоқу. Өрмек құрып, алаша, құр тоқу. Мүйіз қалыптау, сүйек жону, тері ұқсату істерімен қатар жабағы күсу, киіз басу, жіп иіру, ө р м е к т о қ у істері өркендей бастады (Қаз. әдеб., 15. 02.1974, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өрмек — зат. Алаша, қап, басқұр, бау және шекпен тоқу үшін екі басы қазыққа керіліп, желісі жерге қатар түзу тартылған, иірілген жіптер шумағы. Өрмек қазық, серу жіп, қылыш, адарғы, мосы ағаштың көмегімен күзу (күзеу), арқау жіптері арқылы ерсі (ерсі… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
өрмек жүтірту — өрмек құру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күрмек — … 2. Күрмек өсімдігінің дәні. Абай атындағы колхоздың астығынан бір уыс дәнді көсіп алған Ж. Әбжәмиевтың көзі табанда аларып кетті. Қаптаған к ү р м е к (Ленин жолы, 13. 02. 1968, 3). «Осы көріп тұрғаным рас па?» деп күдіктенген бас агроном… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мірмекіт — у, ч. Тонке проростання мінералу у формі дрібних зерен, що нагадують мурашкові ходи (нори) … Український тлумачний словник
иірмекіл — зат. Ойыншылар кезекпен сақасын иіріп тастап сөредегі кенетайды атып ойнайтын асық ойындарының бір түрі; сақа ойыны … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күрмек — зат. бот. Астық тұқымдасына жататын бір жылдық өсімдік. зат. Күріш арасында есетін арамшөп және соның дәні … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
секірмек — зат. Қыздардың жіпті айналдырып, секіріп ойнайтын ойыны … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бірмек — (Жезқ., Ұлы.) бірлік. Біздің жастардың б і р м е г і жоқ. Б і р м е к болмаған соң не болсын (Жезқ., Ұлы.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жүгірмек — 1 (Жамб.: Тал., Сар.) адамда болатын ауру аты. Талай дүниеден өтіп кеткен осы ғадатың тұрғанда, Қожа еке, сен де өліп кетерсің ж ү г і р м е к т е н (Жамб., Тал.) 2 (Алм., Жам.) оңбаған. Ай, сенің оның не, ж ү г і р м е к, біреудің тауығын… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі